چشم انداز و تاریخچه جشنواره
نکوداشت و تشویق و شناسایی و معرفی عملکردها و نتایج برتر و اقدامات تأثيرگذار و ماندگار در جوامع علمی و حرفه ای از هنجارهای توسعه یافتگی، شایسته سالاری و اخلاق مداری است. این امر موجب الگوسازی برای جوانان و آیندگان می شود و از سوی دیگر موجبات دلگرمی و تداوم را برای افراد موفق و تلاشگر ایجاد می کند. همچنین به صورت غیر مستقیم موجب ارتقای عملکردها و تلاش های حرفه ای و علمی، به سمت اولویت های ملی و مرزهای دانش می شود. برگزاری جشنواره های علمی و حرفه ای و اعطای جوایز از مکانیسم های شناخته و آزموده شده در این راستا هستند.
در کشور ما نیز جشنواره های ملی و عمومی متعددی با تمرکز بر جنبه های مختلفی از شایستگی در چند دهه اخیر توسعه یافته اند. جشنواره های رازی، خوارزمی، فارابی، شیخ بهایی، ابن سینا و مطهری و جوایز علامه طباطبایی، دکتر هادوی و دکتر یلدا، یک فهرست کوتاه از برخی از شاخص ترین این جشنواره ها و جوایز هستند.
اما شناسایی و رسیدن به نمونه های شایسته، نیازمند موضوعی و نیز منطق های شدن این ساز و کارهاست. جامعه چشم پزشکی، میراث درخشانی در سال های معاصر ایران دارد و در دهه اخیر نیز کارنامه برجسته ای در تولید علم و پژوهش داشته است. از ویژگی های این جنبش علمی و حرفه ای، توسعه تدریجی به سوی مطالعات بین رشته ای (حرکت از چشم پزشکی به سوی علوم بینایی) و توسعه ارتباطات بین المللی نیز بوده است. دیدگاه ذکر شده، زمینه ساز تأسیس جشنوارهای تخصصی و موضوعی در حوزه چشم پزشکی و علوم بینایی در مهد چشم پزشکی معاصر ایران –بیمارستان فارابی– در سال 1387 گشت. برنامه ریزان و برگزارکنندگان جشنواره در سال های گذشته به بسط و پالایش نظام مفهومی و شایسته نگاری آن پرداخته از جمله اینکه با نگرشی اخلاقی و عاری از تعصب و دور اندیش، نمونه های شایستگی، ملاک ها و عناوین را تعریف و بازنگری نمودند، به گونه ای که در حال حاضر تمام محصولات علمی، فرایندهای پژوهشی و دانشگاهی و نمونه های حرفه ای شایستگی و نخبگی، در دسته های مختلف و مستقل مرور می شوند: دانشوران جوان، دانشمندان ارشد، کتاب و تألیف در طیف گسترده آن، پایان نامه، طرح پژوهشی، مقاله فارسی و انگلیسی، اختراع، ابداع و روش های نوین جراحی و درمانی و نیز آموزگاری و نوع دوستی هر یک می توانند نمونه ها و افراد شایسته ای جهت تحلیل و تقدیر و تشویق داشته باشند. چگونگی نامزد نمودن عملکردها و افراد نیز بر اساس فرایندهای مختلف شخصی، حقوقی، از سوی شخص ثالث و یا از سوی بنیاد پروفسور محمد قلی شمس می باشد.
جمع کثیری از دانشوران، پژوهشگران و نمایندگان سازمان های حرفه ای و افرادی که در سال های گذشته در این جشنواره یا جشنواره های مشابه شایسته احراز جایزه شده اند، به عنوان هیات داوران دعوت شده، عهده دار قضاوت بوده اند. جشنواره ابتدا با نام فارابی شناخته می شد، سپس در رایزنی و توافق با فرزند گرامی پروفسور محمدقلی شمس (دکتر هرمز)، جشنواره با نام استاد فقید ملازم شد و اکنون با تاسیس رسمی بنیاد پرفسور محمد قلی شمس و توسعه مقبولیت و چارچوب های شناساسس شایستگی، به نام جشنواره چشم ایران نامگذاری نهایی شده است.
جوایز برتر جشنواره، به نام نمادهای شاخص عرصه چشم پزشکی ایران صورت پذیرفته است. در سالهای آینده نیز با نظاره، نمونه های شایستگی در جامعه علمی و حرفه ای مصادیق را توسعه خواهیم داد؛ دسته هایی همچون «خدمت و مسوولیت پذیری حرفهای و اجتماعی»، «بانوی چشم پزشکی»، «چشم پزشک پارسی» و «ادیب چشم پزشکان» پس از سنجش بازتاب اجتماعی و آزمایش، اکنون از عناوین مقبول مصادیق شایستگی محسوب می شوند.
اکنون که با تأسیس بنیاد پروفسور محمدقلی شمس در مسیر تعمیق هویت اجتماعی و ماندگاری غیردولتی جشنواره قرار گرفته ایم امیدواریم با جذب منابع و مشارکت های داوطلبانه از شخصیت های حقیقی و حقوقی (مانند، شرکت های تجهیزات و دارویی) بتوانیم گرنت هایی نیز در کنار جوایز معنوی اعطایی تعریف و ارائه نماییم.
با امید اعتلا و بالندگی هر چه بیشتر جامعه چشم پزشکی و علوم بینایی ایران زمین
رسالت
با مرور مصادیق شایستگی، دستاوردهای برتر و نمونه های نخبگی، به صورت ملموس با نظام ذهنی فراگیر جشنواره آشنا شوید.